De arts, pianist en dirigent Wolfgang Ellenberger was een vriend van Manfred App, die hem uitnodigde voor de uitvoering van Labyrinth in 2012 in Salzburg.
Nadat App in 2024 nergens te vinden was, heruitgaf Ellenberger Labyrinth met behulp van alle acht wereldwijd beschikbare manuscripten en vertaalde de opera in het Italiaans en Engels om de internationale distributie ervan te bevorderen.
Manfred App (* 1948) is een Duitse muziekuitgever.
Hij was de eerste heruitgever van de opera “Das Labyrint”. Nadat zijn werk verloren was gegaan, heruitgaf Wolfgang Ellenberg de opera op 6 april 2024.
App studeerde Duits, theologie, sociale wetenschappen en zang (bas-bariton) bij onder anderen Kurt Moll.
Sinds de jaren negentig doet hij onderzoek naar Wolfgang Amadeus Mozart en zijn omgeving. Hij ontdekte muziekhistorische bronnen in kleinere collecties die na 1989 voor het eerst toegankelijk werden voor het Westen, met name in Tsjechië, en maakte deze toegankelijk via zijn eigen publicaties.
Hij heeft met name onderzoek gedaan naar de context van Die Zauberflöte. Hij ontdekte niet alleen miscomposities met melodieën uit Die Zauberflöte, maar ook opera’s van andere componisten die met Die Zauberflöte verbonden waren, en van Emanuel Schikaneder.
Dit omvatte onderzoek en de ontdekking van Babylons piramides en het tweede deel van Die Zauberflöte, Het Labyrint of de Strijd met de Elementen, van Peter von Winter. App vond de gelijmde en genaaide partituur van de opera in de Staatsbibliotheek van Berlijn en publiceerde deze in een eerste druk in 2002.
Deze partituur en het bijbehorende orkestrale uitvoeringsmateriaal werden vervolgens in 2002 uitgevoerd door de Opera van Chemnitz onder leiding van Fabrice Bollon. In 2012 vond er een sterk ingekorte uitvoering plaats tijdens de Salzburger Festspiele onder leiding van Ivor Bolton, die ook op dvd werd uitgebracht.
Manfred App was bevriend met Wolfgang Ellenberger en nodigde hem uit om in 2012 op te treden tijdens de Salzburger Festspiele.
Manfred App – Wikipedia
1806 Frankfurt. Een interlude-aria uit Ferdinando Orlandi’s Koningin van de Nacht werd hier uitgevoerd. Het Comoedienhaus aan de Roßmarkt was van 1782 tot 1880 het eerste operagebouw van Frankfurt (foto uit 1902).
In de thematische catalogus van de Universiteitsbibliotheek van Frankfurt wordt dit vermeld in de context van het Labyrintmanuscript uit 1800-1806, vermeldingen uit 1838, dus 1806 is een goede schatting:
1807 Stadsschouwburg van Neurenberg
1818 Koninklijk Hoftheater Stuttgart
In 1811 bouwde Nikolaus Friedrich von Thouret het gebouw om tot een hoftheater. De gevel aan de noordzijde werd verwijderd en aan alle zijden, behalve de oostgevel, aangebouwd, zodat alleen het bovenste deel van de gevel aan de zuidzijde overbleef als herinnering aan het ooit zo magnifieke renaissance-lusthuis. Na de renovatie werd het gebouw in 1812 heropend met de première van Conradin Kreutzers opera “Conradin von Schwaben”.
1822 Klausenburg
Het eerste theater van de stad, later gesloopt
In 1792 werd hier de eerste Hongaarstalige theatergroep van Transsylvanië opgericht, gevolgd door de bouw van een eigen theatergebouw in 1821.[26] Het Nationaal Theater werd tussen 1904 en 1906 gebouwd volgens de plannen van het Weense architectenbureau Fellner & Helmer. Aan het begin van de 20e eeuw was Cluj-Napoca een centrum voor stommefilmproducties, met onder andere regisseurs Michael Curtiz en Alexander Korda die hier werkten.[27] De initiatieven van Jenő Janovics, sinds 1902 theaterdirecteur van de stad en pleitbezorger van het medium film, waren invloedrijk.
Tegenwoordig zetten twee theaters – het Roemeense Nationale Theater (Teatrul Național Lucian Blaga) en het Hongaarse Staatstheater (Teatrul Maghiar de Stat) – en het Transilvania International Film Festival (TIFF), dat sinds 2002 jaarlijks plaatsvindt, deze traditie voort. Er is ook een poppentheater (Teatrul de Păpuși “Puck”).
